تعاريف چك را بدانيد تا از حقوق خود باخبر شويد.
چك كلمه اي است فارسي به معني نوشته اي كه بوسيله آن از پولي كه در بانك دارند مبلغي دريافت داشته يا به شخص ديگري حواله دهند .
امروزه بسياري ازروابط اقتصادي و مالي از طريق چك انجام ميشود. وسعي دولت ها بر اين قرار است كه از چك ابزاري بسازند كه جايگزين پول نقد و نقدينگي باشد و به آن اعتباري بدهند كه افراد جامعه به راحتي آن را در روابط مالي خود بكار گيرند.
اركان چك عبارتند از : صادر كننده ، محال اليه ( بانك) ، دستور پرداخت وجه ( دريافت كننده)
دارنده چك:
منظور از دارنده چك شخصي است كه براي اولين بار چك را به بانك ارائه داده است براي تشخيص اين موضوع بانك ها مكلفند به محض مراجعه دارنده چك به بانك هويت كامل و دقيق او را در پشت چك با ذكر تاريخ قيد نمايد. جرائم ذكر شده در قانون چك تنها با شكايت دارنده چك قابل تعقيب است.
كسي كه چك پس از برگشت از بانك به او منتقل گرديده نميتواند شكايت كيفري كند.
مگر آنكه انتقال قهري باشد. ( انتقال اوراق بهاداري است كه با فوت دارنده آن به وراث قانوني وي صورت ميگيرد.)
چك عادي:
چكي است كه شخص عهده بانك به حساب جاري خود صادر ميكند و دارنده چك (ذينفع ) كسي كه چك در وجه آن شخص صادر شده است و تضمين چك موجودي حساب صادر كننده چك است در واقع چك عادي چكي است كه صادر كننده آن به موجب جلب اعتماد طرف مقابل مبادرت به صدور و تحويل آن به طرف مقابل ( دارنده چك) مينمايد. و ميبايست در تاريخ سر رسيد ( تاريخي كه در متن چك درج گرديده) معادل مبلغ مندرج در چك در حسا بسش وجه نقد داشته باشد. تا دارنده چك پس از مراجعه به بانك بتواند مبلغ ذكر شده در متن چك را دريافت نمايد.
برچسب: ،